L’Atalante

1934, 89 min, Frankrijk, taal: Frans, ondertitels: geen, 35mm
i.s.m. Film-Plateau

Zelden heeft een cineast met een zo beperkt oeuvre zo een grote invloed gehad op de filmgeschiedenis als Jean Vigo. Na enkele anarcho-filmische experimenten waaronder het door de Franse censuur verboden Zéro de conduite (1933) maakte Vigo L’Atalante, zijn eerste en meteen ook laatste langspeelfilm. L’Atalante, dat een eenvoudig liefdesverhaal vertelt van een jonge vrouw en een schipper, wordt vandaag gezien als een voorloper en inspiratiebron voor latere stromingen zoals het Franse poëtisch-realisme in de jaren 1930, het (Italiaanse) neorealisme na de Tweede Wereldoorlog en filmvernieuwingen zoals de Nouvelle Vague in de jaren 1950 en 1960.

Voor Vigo en zijn team (waaronder cameraman Boris Kaufman, jongere broer van Sovjetcineast Dziga Vertov) was de productie van L’Atalante echter een calvarieberg. Producent Gaumont, die vreesde dat de film een commerciële flop zou worden, nam L’Atalante uit handen van Vigo, kortte de film in met een half uur, en voorzag het project van een nieuwe titel, Le Chaland qui passe (verwijzend naar een populair lied dat ook in de film werd gemonteerd).

Vigo overleed kort na de release op 29-jarige leeftijd.

OPGELET: deze (Franse) film heeft geen ondertitels!