Film-Plateau: Rosetta (1999)

Deze Gouden Palm-winnaar van 1999 is een grimmige, uiterst realistische tour de force die je volledig meezuigt in het keiharde leven van de jonge Rosetta (Émilie Dequenne). Samen met haar alcoholistische en promiscue moeder woont ze in een stacaravan ergens in de buitenwijken van Seraing. Hoewel ze eigenlijk nog maar een kind is, heeft Rosetta maar één doel in haar leven: het vinden van een job. De gebroeders Dardenne slagen er wonderwel in om deze vastberaden, zelfs obsessieve, doch doodgewone tiener te laten schitteren zonder te idealiseren, nuance te verliezen of te vervallen in sentimentalisme.

Het resultaat van de typerende cinéma verité-stijl van de Dardennes is dat de plot geheel ondergeschikt is aan de ervaring van de protagonist. Zo fixeert de camera zich als een soort bezetene op haar doen en laten, en wordt de toeschouwer amper ruimte gegeven om zelf rond te kuieren in het dorre universum van de film. Dit lijkt op het eerste gezicht een beperking, maar staat uiteindelijk garant voor de ultiem onthullende kracht van Rosetta.

Deze film wordt ingeleid door filmwetenschapper Eduard Cuelenaere.