Secrets & Lies (1996)

Wie sociaal bewogen cinema zegt, zegt soberheid en naturalisme. Zwaargewichten als Vittorio De Sica, de broers Dardenne en Ken Loach bedienen zich al decennialang van authentieke decors, (schijnbaar) eenvoudige verhalen en onprofessionele acteurs, om zo dicht mogelijk bij de sociaal relevante bron te blijven. Mike Leigh, samen met Loach een van de vaandel dragers van het Britse sociaalrealisme, baseert zich ook van de soberheid en het naturalisme van deze stroming, maar verpakt die in artistieke en nadrukkelijk filmische vormen. Dit resulteert steevast in onvervalste arthouse films waarin een poëtische en bespiegelende toon en een sterke sociale urgentie en motionele impact hand in hand gaan.

Laatbloeier Leigh (°1943) eiste pas in de jaren 90 zijn plaats op met films als Naked (1993) en het Gouden Palm-winnende Secrets & Lies. In deze ambitieuze en ontroerende film verweeft Leigh uiteenlopende verhaallijnen en sociale thema’s tot een intiem en verbluffend sterk geacteerd geheel.

Deze film wordt ingeleid door mediawetenschapper Ben De Smet.