Bovines
Emmanuel Gras
2011,
80 min,
Frankrijk,
taal: geen,
DCP
We zien hen in de velden, uitgestrekt op het gras of vredig grazend. Grote, rustige beesten die we denken te kennen omdat we hen fokken. Geen gebrek aan documentaires over exotische dieren, maar nog nooit werd een documentaire gemaakt over koeien. Nochtans hebben we een dichtere band met de koe dan met pakweg de Siberische tijger of de koningspinguïn, die we nooit vanuit het raam van de trein zien of zelden op ons bord krijgen.
Dit motiveerde Emmanuel Gras - een toepasselijke naam - om deze contemplatieve documentaire te maken. Hij ontwijkt bewust de verhalende vorm van de geijkte natuurdocumentaire. Geen vertelstem die duiding geeft. Geen bepaalde koe die uit de kudde springt, geen antropomorfisme dus. De maker filmt vanop dezelfde hoogte als van deze schijnbaar zorgeloze herkauwers. Hij staat met hen in een onweer en geniet van de zon. Op het ritme van dit dier, te midden van de kudde, vertelt Bovines het ware verhaal van de koe.
Deze documentaire, in 2013 genomineerd voor de César voor Beste Documentaire, wordt voorafgegaan door de kortfilm Tweety Lovely Super Star en gebeurt in aanwezigheid van regisseur Emmanuel Gras.
Tweety Lovely Superstar (2005, 18'):
Een gebouw ergens in het Midden-Oosten. Op het dak vier mannen en een kind. Hun werk: het gebouw slopen. Hun gereedschap: sloophamers en spierkracht. Dit is wat ze elke dag doen en waar ze een haast acrobatische behendigheid in hebben ontwikkeld.
Niemand van de mannen schenkt aandacht aan de filmmaker/cameraman. Niemand, behalve het kind. Hij is de enige die de aanwezigheid van de camera bevestigt en in vraag lijkt te stellen door plots stuurs in de lens te kijken.
In Tweety Lovely Superstar zijn zowel beeld als klankmontage zijn ritmisch; ze accentueren de routineuze bewegingen van de mannen onder een loden zon. Tijdsbesef verdwijnt en trance is niet ver weg. Zowel voor de arbeiders als voor de kijker.
RESERVEER HIER JE TICKETS