De Man die zijn Haar Kort Liet Knippen (1966)

André Delvaux leverde met zijn speelfilmdebuut De Man Die Zijn Haar Kort Liet Knippen (naar Johan Daisnes gelijknamige roman) meteen een modernistisch hoogtepunt in de Belgische filmgeschiedenis af. De film volgt Govert, een jurist en leraar getormenteerd door zijn verliefdheid op leerlinge Fran. Een paar jaar na haar afstuderen zien ze elkaar terug en beleven ze een dramatische nacht. Maar is alles wat we op het scherm te zien krijgen wel echt gebeurd? Zoals blijkt uit de voice-over en de vele point of viewen over the shoulder shots, treedt Govert op als verteller waardoor we enkel zijn versie van de feiten zien.

In die vertelling schuilt de bevreemdende kracht van de film. Het stilistisch meesterschap waarmee Delvaux de ambiguïteit tussen de objectieve werkelijkheid en Goverts subjectieve verbeelding in beeld brengt, katapulteerde hem meteen tot meester van het magisch realisme. Vooral in Frankrijk kende de film een enthousiast onthaal door tijdschriften als Cahiers du Cinéma, Positif en cineasten als Jean-Luc Godard, Chris Marker en Alain Resnais. In België inspireerde de filmtal van andere filmmakers, waaronder Jaco Van Dormael en Marion Hänsel.

Deze film wordt ingeleid door filmwetenschapper Gertjan Willems.