Film-Plateau: Rondom Mooie ogen (kortfilms)

In 1929 maakte de Belgische cineast Henri Storck Voor je mooie ogen, een film waarin een man een glazen oog vindt. De viscerale fascinatie voor het (lichaamloze, gemutileerde, verblinde of vervormde) oog herinnert niet alleen aan het beroemde openingsshot uit Luis Buñuels Un Chien Andalou (1929) maar aan de iconografie van het surrealisme in zijn geheel. Van de schilderijen en foto’s van René Magritte, Max Ernst, Salvador Dalí en Man Ray tot de geschriften van Georges Bataille, voor deze kunstenaars markeerde het oog, een glibberig orgaan aan de buitenzijde van ons lichaam, de grens tussen een uiterlijke en innerlijke wereld. In die zin betekent het oog een interessant motief om het surreële in het reële te exploreren – precies de ambitie van vele surrealistische fotografen en cineasten.

Met Storcks Voor Je Mooie Ogen als uitgangspunt brengt dit programma diverse films samen waarin ogen prominent figureren en waarin tevens diverse optische modaliteiten worden verkend. Onder andere Visite à Félix Labisse (1947, 8’) van Alain Resnais, On Eye Rape (1962, 10’) van Takahiko Iimura, Man Rays Emak Bakia (1926, 16’) en andere oogappels passeren de revue.

Deze film wordt ingeleid door docent kunstgeschiedenis Steven Jacobs.