Retrospekt

In twee tijdlijnen leren we twee versies van Mette kennen. In de ene is de 37-jarige vrouw gelukkig getrouwd, moeder van twee kleine kinderen, op ouderschapsverlof van haar job in een steunpunt voor huiselijk geweld. In de andere vertoeft Mette in het ziekenhuis, zwaar toegetakeld en revaliderend van een ernstig incident.

Tussen de twee periodes worden aanvankelijk weinig bruggen gebouwd. Met Retrospekt tracht de Nederlandse regisseur Esther Rots een beeld te scheppen van de fragmentarische aard van het geheugen, van de verschillende tijden die een trauma kent. De openingsscène geeft daar al een voorproefje van: nadat Mette is tussengekomen bij een agressieve ruzie tussen man en vrouw, slaagt ze er niet in de impact ervan over te brengen bij haar echtgenoot.

Net zoals in haar schitterende debuutfilm Kan Door Huid Heen, toont Esther Rots zich een meester in het weergeven van chaos. Die chaos bevindt zich niet enkel op de tijdlijn, maar ook in de verschillende rollen die Mette op zich neemt. De verantwoordelijkheden die ze zichzelf aanmeet als moeder, als echtgenoot, als vrouw, vriendin en hulpverlener botsen nonstop tegen elkaar, en daar lijkt ook de camera niet tegen bestand.

Centraal in deze Nederlands-Vlaamse coproductie staan twee fantastische en (te) weinig bekende Vlaamse actrices: Circé Lethem haakt verschillende versies van Mette zorgvuldig aaneen tot een tegenstrijdig doch coherent personage, en Lien Wildemeersch maakt indruk als de geslagen vrouw die haar personage nooit in de slachtoffer-positie laat zetten.

Deze vertoning gebeurt in aanwezigheid van Circé Lethem en Lien Wildemeersch.

De reeks Please Release Me loopt in samenwerking met Kunstencentrum BUDA, De Cinema, Cinema ZED, The Roxy Theatre, Cinema RITCS en Knack Focus.